dom

Myślę, że domem dziecka 

nie jest umowna przestrzeń.

Domem dziecka 

jest przede wszystkim Matka. 

Tam gdzie ona postawi stopy, 

tam jego dom.

Jej ramiona jego schronieniem.

A wtedy świat nie ma dla nich ograniczeń.

Lilka śpi w chuście podczas spaceru. Wyspa Jawa.

pod kokosem

w rodzinnych stronach Lilki

tuż za miastem

odnajdujemy raj.

tu jesteśmy!

odpoczywamy. błogo bo w cieniu. 

ale zarazem niespokojnie bo ciężkie kokosy wiszą nad głową...

pan chciał z nami zdjęcie. to my też.

tradycyjne na Celebesie łodzie

w pyle płonących lasów. Singapur.

Singapur.

zadymiony toksycznym smogiem palonych lasów na Sumatrze.

miasto-państwo,

 w którym przez cały dzień 

 nie mogłam dojrzeć nieba.

las drapaczy chmur. 

i spłukałyśmy się totalnie

bo ceny są tu wyższe niż budynki.

ale za to było pysznie

a Lila odkryła, że chińskimi pałeczkami 

można podłubać też w nosie.

przemiły Donald z Hong Kongu, który pomógł nam się rozeznać w mieście

Lila usnęła w chuście..

Boginie

chcę, by moja córka miała poczucie, że jest wolna

jej intuicja niezawodna

wewnętrzna mądrość niezmiernie głęboka

a serce promieniujące

jak każda z nas, która

pośród zawirowań dni zwyczajnych i niezwyczajnych

poszukuje Głębi Istnienia.

my Kobiety, Boginie Życia

obdarowujmy siebie miłością.

bo tak często w szponach życia

zapominamy o naszej Mocy.

tradycja

w Indonezji tradycje 

są nadal żywotną częścią życia społecznego

kiedy u nas 'kurzą się' w książkach jedynie.

poniżej lokalny pochód w Sewon Bantul

z okazji święta regionu Yogyakarta. 

Środkowa Jawa.

ryżem i solą

po niemal trzech dniach podróży

dotarliśmy w rodzinne strony Lilki

na wschodnią cześć wyspy Celebes

przywitani przez rodzinę

między innymi tutejszym, najzdrowszym, czarnym ryżem

o słodkim posmaku

z tatą i babcią

na Celebesie

wyspa Celebes.

w drodze nad górską rzekę

znaleźliśmy opuszczony domek

pośród drzew kakaowca

ceniąc prostotę życia

kusi mnie

aby w nim kiedyś zamieszkać...

kakao

poranna kąpiel