no ale czym?

bo tu inaczej poruszać się nie da

aniżeli motorem bądź skuterem

ja czasem mam obawy

ale Lilka frajdę

menu

Co rano wybieramy się do warungu czyli lokalnego sklepiku

i wygrzebujemy spośród bambusowych koszyków

to, czym Matka Natura karmi Indonezyjczyków.

Dziś przyniosłyśmy między innymi 

garść korzeni kurkumy.

Będę wyczarowywać z niej ciepły napar 

z dodatkiem asam

czyli tutejszego kwaśnego owocu, 

imbiru i czerwonego cukru.

Idealny na wzmocnienie.

A dzisiejsze menu prezentuje Lilka:

korzenie kurkumy

Lilkowe śniadanie: świeże tofu z czerwonym ryżem

kiełki

kukurydza prosto z pola

słynne indonezyjskie tempeh czyli sfermentowana soja w tabliczkach. 

moja wielka miłość

przygotowywanie tempeh:

tradycyjnie namaczane w osolonej wodzie z ugniecionym wcześniej w moździerzu czosnkiem i odmianą indonezyjskiej czerwonej cebuli

usmażone tempeh podane z ryżem, kiełkami, szpinakiem, orzechami i makaronem ryżowym

tofu

W Indonezji ręcznie wyrabiane można znaleźć niemalże wszędzie

świeże liście szpinaku

dla Lilki podane z indonezyjskim bubur

czyli kleikiem ryżowym 

w wersji z tofu

na deser miąższ z kokosa

a do picia kokosowy sok

instynkt

uniwersum

Mamy wielu przyjaciół Muzułmanów i bardzo byśmy chciały, 

aby Polska była przyjaznym im miejscem.

selamat datang

po długiej, trzydniowej podróży pełnej przygód

jesteśmy.

Środkowa Jawa.

Jogjakarta.

obdarowane ciepłem i radością

wpadłyśmy w dziesiątki objęć Indonezyjczyków

którzy są nam bliscy.

a duch archipelagu tysięcy wysp

dziś ujawnił się nam 

w dzikich pląsach tradycyjnego tańca 

Reogu z Ponorogo.

Tańczący trzyma ważącą około 40 kilogramów maskę lwa Singa Barong za pomocą zębów...

Selamat datang di Indonesia.

Reog master