z tęsknoty

już na dniach

przelecimy 11 tysięcy kilometrów

aby znów znaleźć się na ziemi przodków Lilki

złapać głęboki oddech

poczuć ducha wspólnoty

wsłuchać się w nocne dźwięki pól ryżowych

indonezyjskiego gamelanu

zanurzyć w Oceanie Indyjskim

stąpać po piasku wulkanicznym

i po prostu być tam

gdzie czas nie istnieje

poniżej wybrane zdjęcia z pobytu w Indonezji 

w latach 2011-2013

niedaleko pada jabłko od jabłoni...

                               Lila usypia misia w chuście indonezyjskiej.

bo z domu wyrusza się po to, aby do niego wrócić.

odwiedziłyśmy z Lilą rodzinne strony 

na Radomszczyźnie.

tam, gdzie śpiewa i tańczy się oberki.

wykrzykuje ludowe przyśpiewki.

podwija rękawy i biesiaduje 

długie godziny

bywają skrzypce

i baraban od święta

przy uginających się stołach

dziadek snuje opowieści

babcia poprawia mu koszulę

swojsko

po polsku

rodzinnie

z miłością.

stad się wywodzę.

i jestem za to wdzięczna.

o wspólnocie

nie widzę innej drogi w moim życiu

niż życie we wspólnocie 

pełnej Szacunku i Miłości. 

kilka dni w Kikowie

po raz kolejny

dały mi tego namiastkę.

dziękuję.

  to zdjęcie zostało zrobione przez Agnieszke Komedę. 

wszystkie inne są mojego autorstwa.